Λίγα πράγματα θυμάμαι από την παιδική μου ηλικία, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ, το κλάμα που έριξα στη μέση του δρόμου, όταν η μητέρα μου, μού είπε σε ηλικία δέκα ετών, ότι πέθανε η Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Ήταν Τρίτη 23 Ιουλίου 1996, στις 10:15 το πρωί, όταν άφηνε την τελευταία της πνοή σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας όπου νοσηλευόταν, βυθίζοντας το πανελλήνιο στο πένθος.
Δύο μέρες αργότερα, μετά το λαϊκό προσκύνημα, όλες οι τηλεοράσεις της χώρας έδειχναν ξανά και ξανά πλάνα με την Αλίκη μέσα στο φέρετρο, βαμμένη και με περούκα.
Μια από τις πιο ανατριχιαστικές εικόνες. Σίγουρα δεν της άξιζε να την θυμούνται έτσι οι χιλιάδες θαυμαστές της.
Η Αλίκη ήταν για τη γενιά μου αλλά και για τις προηγούμενες και τις επόμενες γενιές η απόλυτη σταρ. Η μεγάλη της επιτυχία ήταν ότι παράλληλα δεν σταμάτησε ποτέ να είναι το κορίτσι της διπλανής πόρτας.
Οι ταινίες της, μάς μεγάλωσαν, ιδιαίτερα τα Σαββατόβραδα, που οι γονείς μου μας άφηναν σπίτι. Μας απασχολούσαν ατελείωτες ώρες και μετά την προβολή τους, όταν παλεύαμε να αναπαραστήσουμε σκηνές με τους φίλους και τα αδέρφια μας.
Πολλοί έχουν μιλήσει για το φαινόμενο «Αλίκη Βουγιουκλάκη» αλλά την καλύτερη ανάλυση έχει κάνει ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς με δύο μόνο φράσεις: «Η Αλίκη πρέπει να εξετάζεται ως ένα πανευρωπαϊκό, αν όχι παγκόσμιο φαινόμενο, διότι καμία άλλη ηθοποιός δεν ήταν τόσο αγαπητή και δημοφιλής στο κοινό μιας χώρας για τόσο μεγάλη χρονική περίοδο όσο εκείνη».
27 χρόνια από τον θάνατό της και δεν την ξέχασε κανείς. Τα κανάλια όχι μόνο συνεχίζουν να προβάλουν τις ταινίες της αλλά τις προμοτάρουν και με ξεχωριστό τρόπο. Πρόσφατα η ΕΡΤ δημιούργησε ένα ιδιαίτερο γραφικό.
Μ’ αφορμή την επέτειο του θανάτου της, θυμόμαστε μερικές από τις πιο αγαπημένες της σκηνές που έγιναν viral, πριν υπάρξει ο όρος viral.
Οι ταινίες γυρίστηκαν στο απόγειο της δόξας της από το 1961 έως το 1970
«Μοντέρνα Σταχτοπούτα» (1965)
«Η Νεράιδα και το παλικάρι» (1969)
«Η κόρη μου η Σοσιαλίστρια» (1966)
«Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959)
«Η Αλίκη στο ναυτικό» (1961)
«Μανταλένα» (1960)
«Υπολοχαγός Νατάσα» (1970)
«Το δόλωμα» (1964)
«Η ψεύτρα» (1963)
«Το πιο λαμπρό αστέρι» (1967)
