Ας μιλήσουμε για τοξικότητα και το πόσο πολύ μπορεί να μας φθείρει και να μας αλλάξει… προς το χειρότερο. Αν το έχεις βιώσει μία φορά, ξέρεις για τι σου μιλάω, ξέρεις το συναίσθημα και οι αναμνήσεις έρχονται σαν μια άλλη αναλαμπή μπροστά σου. Ονόματα, καταστάσεις, πελάτες, εργοδότες, μπαίνουν όλα στο μίξερ του μυαλού σου και οι ιστορίες έρχονται μία- μία στο μυαλό σου.
Ποιο είναι το κόστος του να παραμένεις σε μία εργασία που σε «τρώει» κάθε ημέρα;
Πόσο αξίζει να μείνεις σε μια εργασία που σε «τρώει» ψυχολογικά, σε εκμεταλλεύονται ή σε κοιτούν κάπως (και πάρε όλες τις παραμέτρους, από θέμα αντιπάθειας μέχρι σεξουαλικής παρενόχλησης); Πόσο αξίζει να παίζουν με τα νεύρα μας και πόσο τελικά είναι ok να κάνουμε τα στραβά μάτια και να προσπερνάμε καταστάσεις;
Ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο
Έχω περάσει κάμποσες δυσκολίες και η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια του covid και μετέπειτα, το level δυσκολίας ανέβηκε. Όσοι εργάζονται αποκλειστικά και μόνο στο κομμάτι εξυπηρέτησης πελατών, ίσως να καταλαβαίνουν λίγο παραπάνω. Και όχι, ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο. Ανάθεμα σε εκείνον ή σε εκείνη που έβγαλε αυτό το μότο. Ναι, οι απαιτήσεις έχουν ξεπεράσει τα όρια και ναι, όλοι μας έχουμε γίνει παραπάνω από το επιτρεπτό παράξενοι. Μια απλή ματιά σε μια βόλτα με το αμάξι, με κάμποση κίνηση, είναι ένα καλό πείραμα για να καταλάβεις τι εννοώ.
Πριν από τον covid ήταν αλλιώς…
Αν με ρωτούσες πριν καμιά πενταετία, θα σου έλεγα ότι όλα είναι στο μυαλό. Έχεις την επιλογή Εσύ και κανένας άλλος για το τι θα κάνεις Εσύ. Ότι είναι στο δικό σου χέρι για το αν θα κάτσεις ή θα φύγεις από μια δουλειά, πόσο μάλλον όταν σου λύνει το οικονομικό σου πρόβλημα. Εξάλλου, δες τι γίνεται γύρω σου. Άρα αν μια δουλειά σε καλύπτει, γιατί να μη κάτσεις; Γιατί να χάσεις τα λεφτά και κάποιος άλλος να πάρει τη θέση σου.
Δεν μετράνε μόνο τα λεφτά
Στο σήμερα και έχοντας φάει κάποιες φόλες, έχοντας κάνει όλα τα χατίρια και χάρες, μόνο και μόνο για να εξυπηρετούνται οι άλλοι και να βγαίνει η δουλειά των άλλων, χάνοντας τον δικό μου χρόνο και στιγμές και έχοντας πάθει κάποιες κρίσεις άγχους, η απάντηση μου είναι όχι. Όχι, δε μένεις σε ότι σε τρώει και όχι δεν μετράνε μόνο τα λεφτά. Όχι, δεν αξίζει να είσαι το καλό παιδί, μόνο και μόνο για να είσαι και να μη σε πούνε εγωιστή.
Δεν είσαι έρμαιο για να ξεσπάνε πάνω σου
Όχι, δεν είναι ok να μη πληρώνεσαι στην ώρα σου ούτε είναι εγωιστικό να παίρνεις αποστάσεις και τον χρόνο σου, όταν νιώθεις ότι όλα σε πνίγουν. Γιατί; Γιατί κάποια στιγμή θα σπάσεις και όση τοξικότητα κουβαλάνε οι άλλοι, θα τη φας εσύ και με το παραπάνω. Δεν είσαι έρμαιο τους για να ξεσπάνε επάνω σου για όταν κάτι πάει στραβά που ξεκάθαρα, θα είναι δικό τους φταίξιμο. Τι προτιμάς πραγματικά; Να σηκώνεσαι κάθε πρωί, με κακή ψυχολογία για να πας στη δουλειά ή να είσαι κάπου έστω με λιγότερα λεφτά, που όμως θα σηκώνεσαι με ενέργεια χωρίς να διαολοστέλνεις;
Προτεραιότητα είσαι μόνο εσύ
Βάλε εσένα σε προτεραιότητα, όχι έναν ξένο που σίγουρα την επόμενη μέρα θα μπορέσει να σε αντικαταστήσει χωρίς αναστολές και συναισθηματισμούς. Έτσι, επειδή ξύπνησε στραβά.
