Raw, δηλαδή ωμός, δηλαδή έλλειψη ρομαντισμού και η απόλυτη ωμότητα του. Αλήθεια, πόσες συναντήσεις από ενθουσιασμό, κατέληξαν σε σχέση και έρωτα και στη τελική που πάει ο έρωτας όταν φεύγει;
Δεν υπάρχει ρομαντισμός, όσο και να θέλουμε να μείνουμε στο ροζ μας συννεφάκι. Είναι σε έλλειψη και μάλλον μας χαιρέτησε από τον μάταιο τούτο κόσμο. Κυνική; Μπορεί. Απόλυτη; Παίζει. Σαφώς, υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά είναι σα να ψάχνεις μια τρίχα στα άχυρα- αν έψαχνες βελόνα μεγαλύτερη τύχη θα είχες.
Ίσως οι γενιές που έρχονται να τον θεωρούν υπερεκτιμημένο, ίσως πάλι και σαχλό. Ίσως πάλι, στη δική μας περίπτωση και σε κάποιους που ήταν πριν από εμάς, να φταίνε και οι ταινίες και το συνηθισμένο πατρόν του «έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Ίσως να μεγαλώσαμε σε ένα όμορφο ροζ συννεφάκι με την ελπίδα ότι θα βρούμε τον αληθινό έρωτα για να ζήσουμε το παραμύθι. Ίσως πάλι να μας έβαλαν άλλοι εκεί πάνω, για να εκπληρώσουμε τη δική τους επιθυμία, για τον έρωτα που δεν βρήκαν.
Στο τώρα και κάνοντας ένα zoom στο τι γίνεται… Προχειρότητα, βαρεμάρα, ξεπέτες και εικόνα. Μόνο εικόνα και τίποτα άλλο. Φλερτ εικονικό, χυδαίο, απότομο που καταλήγει σε ψέματα και δικαιολογίες. Και μέχρι να μάθεις τι θες και τι ψάχνεις, είναι ok να μη θες το σοβαρό και να είσαι όπου πάει ο αέρας. Όταν βαρεθείς όμως, τι γίνεται και μέχρι τότε δεν έχεις νιώσει κάτι αληθινό που θα σε συναρπάσει και γιατί όχι, να σε συγκινήσει;
Αλλάζει στην περίπτωση αν σε έχουν πληγώσει ή αν σου έχουν φερθεί άσχημα. Εκεί, προστατεύεις εσένα και καλά κάνεις και αμφιβολίες να έχεις και να μη θες να εμπιστεύεσαι – ασχέτως που δεν μοιάζουν όλοι μεταξύ τους.
Κάτι ημέρες πριν, κάποιος μου είπε ότι επιλέγει ποια θα μπει στην αγκαλιά του και αυτό ήταν ότι πιο σωστό και ειλικρινές άκουσα τον τελευταίο καιρό. Δηλώνει τη θέληση για αγάπη και σχέσης, αλλά με σωστές βάσεις.
Ο Raw-μαντισμός έχει πολλές πτυχές, το θέμα είναι να γίνεται η σωστή προειδοποίηση.
