Μια αρχέγονη ανάγκη του ανθρώπου είναι η αίσθηση ασφάλειας που του δίνει η γη που πατάει. Οι φωτιές, οι πλημμύρες και οι σεισμοί είναι φυσικές καταστροφές που κλονίζουν συθέμελα αυτό το αίσθημα ασφάλειας. Το άτομο χάνοντας το καταφύγιό του χάνει την ασφάλειά του.
Γεμάτο με αισθήματα ανασφάλειας καλείται να διαχειριστεί συναισθήματα έντονου άγχους και στρες. Πρέπει πλέον να μάθει να ζει με τις επώδυνες εσωτερικές του ανησυχίες καθώς και με το συνεχές στρες μην γίνει ξανά κάτι τόσο καταστροφικό.
Οι άνθρωποι που έχουν βιώσει μια τέτοια τραγική κατάσταση έρχονται αντιμέτωποι με την απώλεια της περιουσίας τους και ακόμη πιο τραγικά με την απώλεια της ίδιας της ζωής. Μια φυσική καταστροφή αφήνει πίσω της ανθρώπους συντετριμμένους. Οι πρώτες αντιδράσεις είναι η άρνηση, το σοκ κι ο θυμός. Η άρνηση κι ο θυμός μπλοκάρουν την λειτουργικότητα αυτών των ανθρώπων κι έτσι δεν καταφέρνουν να προχωρήσουν σε ενέργειες που θα τους επιτρέψει να βγουν από όλη αυτή την συγκλονιστική κατάσταση.
Σε φωτιά, πλημμύρα, σεισμό έρχονται αντιμέτωποι με την σοκαριστικό αιφνιδιασμό και παλεύουν να σώσουν ό,τι σώζεται. Όταν κοπάσουν αυτά τα φαινόμενα έρχεται το σοκ ενός κατεστραμμένου γκρεμισμένου, γεμάτο λάσπες ή καμμένου σπιτιού στην καλύτερη περίπτωση ή της απώλειας ζωής στην χειρότερη.
Αυτή η συναισθηματική κατάσταση σοκ οδηγεί σε πολύ πιο επώδυνα συναισθήματα που παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα με την μορφή του μετατραυματικού στρες.
Τι είναι το μετατραυματικό στρες;
Το μετατραυματικό στρες (PTSD: Post-traumatic Stress Disorder) είναι η ψυχική κατάσταση που προκαλείται από ένα τραγικό συμβάν που έχουμε βιώσει και χαρακτηρίζεται από άγχος, φόβο, έντονη ανησυχία, αυτόματες αρνητικές σκέψεις, που επιμένουν για μήνες μετά το συμβάν.
Όλα αυτά οδηγούν σε ενδεχόμενες κρίσεις πανικού, διαταραχές στον ύπνο, γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, διατροφικές διαταραχές, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, κατάθλιψη καθώς και σε άλλα ψυχοσωματικά προβλήματα. Το άτομο αναβιώνει το γεγονός και χάνει την ποιότητα της ζωής του όντας συνεχώς σε εγρήγορση. Αδυνατεί να πάρει τον έλεγχο της ζωής του στα χέρια του καθώς είναι πεπεισμένο ότι τον έχει πλήρως χάσει.
Πώς μπορεί κάποιος να διαχειριστεί μια φυσική καταστροφή;
Η επούλωση από τα τραύματα είναι χρονοβόρα και χρειάζεται πολλή υπομονή.
- Το άτομο καλό είναι να έρθει σε επαφή με τους ομοιοπαθείς του για να μπορέσει να αναπτύξει ένα ισχυρότερο υποστηρικτικό σύστημα.
- Να προσπαθήσει να τηρήσει ένα καθημερινό σταθερό πρόγραμμα στο πλαίσιο του εφικτού, για να αρχίσει σιγά σιγά να δημιουργείται η αίσθηση του ελέγχου.
- Να εκφράζει τα ανυπόφορα συναισθήματά του ώστε να τα αποφορτίσει βαθμιαία. Αν τα κρατάει μέσα του ολοένα θα γιγαντώνονται.
- Να ζητήσει υποστήριξη και βοήθεια από ειδικούς για να ξεπεράσει τη συμπτωματολογία που προκλήθηκε από την καταστροφή.
- Να ασχοληθεί με την αυτοφροντίδα του.
Στο επόμενο άρθρο θα αναλύσουμε τι ακριβώς είναι η αυτοφροντίδα και πόσο σημαντική είναι ιδιαίτερα στις περιπτώσεις μιας φυσικής καταστροφής, όπου τα αισθήματα ασφάλειας και ελέγχου έχουν χαθεί εντελώς.
