Σε μια σχέση εμπιστοσύνης η αμοιβαιότητα έγκειται τόσο στη συγχώρεση όσο και στην κατανόηση. Συγχωρώ σημαίνει κάνω χώρο για το «άλλο», ανοίγω για να χωρέσει το «αντίθετο». Καταλαβαίνω τον άνθρωπό μου και προτίθεμαι να τον συγχωρήσω όπως θα συγχωρήσω και τον ίδιο μου τον εαυτό. Πιστεύω στη σχέση μου, σημαίνει πιστεύω σ’ εμένα. Υπάρχουν περιπτώσεις που βάζουμε τον εαυτο μας στη διαδικασία της υπερανάλυσης με αποτέλεσμα να καταναλώνουμε άσκοπα ενέργεια και να αποπροσανατολιζόμαστε.
Έρευνες έδειξαν ότι περισσότερο οι γυναίκες παρά οι άντρες υπεραναλύουν. Η υπερανάλυση είναι μια διαδικασία σκέψης που ενεργοποιείται όταν το άτομο επιζητά επίμονα λύση για κάποια προβληματική για εκείνο κατάσταση. Σκέφτεται υπερβολικά αναλύοντας τις πράξεις και τα λόγια του καθώς και τις πράξεις και τα λόγια των σημαντικών του άλλων. Αυτή η διαδικασία σκέψης τον εγκλωβίζει σε μια δυσάρεστη συναισθηματική κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει στην κατάθλιψη και το άγχος. Με την υπερανάλυση φτάνουμε στο σημείο να σκεφτόμαστε τελικά τις ίδιες τις σκέψεις μας χωρίς να καταλήγουμε σε κάποιο συμπέρασμα και έτσι χάνουμε την ψυχική μας ηρεμία.
Αυτό συμβαίνει επειδή όταν ένας άνθρωπος σκέφτεται πολύ μπορεί να υπάρξει σύγχυση ανάμεσα στον πραγματικό και το φανταστικό κόσμο. Υπάρχει η επικινδυνότητα αλλόκοτων αναληθών σεναρίων. Το αντίδοτο του άγχους είναι η χαρά. Με την υπερβολική σκέψη στερούμαστε χαράς και δημιουργούμε πρόσφορο έδαφος για άγχος το οποίο είναι ένα αίσθημα φόβου που δεν έχει σαφές αντικείμενο. Είναι ένα αίσθημα ανασφάλειας ότι κάτι δυσάρεστο μπορεί να συμβεί που το τροφοδοτούμε με το overthinking. Μόνοι μας βάζουμε τον εαυτό μας στη δυσάρεστη κατάσταση αμφιβολιών, φοβιών και εμμονικών σκέψεων. Αναλωνόμαστε σε σενάρια που μας αποσυγκεντρώνουν από την ΑΥΤΟΑΓΑΠΗ, και επομένως μη αγαπώντας τον εαυτό μας αδυνατούμε να αγαπήσουμε τον άλλο. Έτσι συνάπτουμε σχέσεις με καχυποψία.
Πώς μπορούμε να απαλλαγούμε από την υπερανάλυση;
- Εντοπίζουμε τομείς της ζωής μας που νιώθουμε ανεπαρκείς ή που δεν παίρνουμε όση ευχαρίστηση θα θέλαμε. Επομένως, θα πρέπει να βρούμε τι πραγματικά αγαπάμε για να επιτρέψουμε στη χαρά να μπει στη ζωή μας.
- Αναγνωρίζουμε τα εμπόδια που βάζουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας και μας μπλοκάρουν. Τα εμπόδια μπορεί να είναι από εξωτερικούς παράγοντες , όπως για παράδειγμα άτομα από το οικογενειακό μας περιβάλλον που μας κρίνουν, ή από ενδογενείς αιτίες όπως οι δικές μας δυσλειτουργικές πεποιθήσεις, τις οποίες είναι καιρός να αποδομήσουμε.
- Βάζουμε σε τάξη τις σκέψεις μας και ξεπερνάμε τα εξωτερικά και τα εσωτερικά εμπόδια που επιτρέπουμε να μας μπλοκάρουν.
- Κάνουμε κάτι που το αγαπάμε πολύ, μας χαλαρώνει και «πορωνόμαστε» με αυτό.
- Κάνουμε αποκλειστικά θετικές σκέψεις για τον εαυτό μας, τις οποίες επαναλαμβάνουμε καθημερινά.
- Αναγνωρίζουμε ότι επιλέγουμε το άγχος υποσυνείδητα ως αμυντικό μηχανισμό για να μην ξεβολευτούμε και να μείνουμε ασφαλείς στη ζώνη βολικότητας που έχουμε συνηθίσει. Έχουμε την ψευδαίσθηση ότι το άγχος μας προστατεύει από το να εκτεθούμε με αποτέλεσμα να μένουμε στάσιμοι και απραγείς σε μια σχέση που έχει τελειώσει.
Αν κάπου αναγνώρισες τον εαυτό σου είναι καιρός να ακολουθήσεις τα βήματα ώστε να απαλλαγείς από το overthinking και να διοχετεύεις πλέον την ενέργειά σου στην βελτίωση της ποιότητας των σχέσεών σου.
